“…σε περίπτωση φωτιάς το πρώτο και κύριο είναι η διάσωση όλων των ανθρώπων”
normanatlanticΓίναμε μάρτυρες, πρωτοχρονιάτικα, μιας ναυτικής τραγωδίας με το Ferry της ΑΝΕΚ NORMAN ATLANTIC. Ένα πλοίο που μπορεί να μεταφέρει κάπου 500 άτομα μαζί και 250 οχήματα. Λίγο πολύ μέσα από τους διαύλους των βραχέων ζήσαμε στις τηλεοράσεις το δράμα των επιβατών να παλεύουν για την ζωή τους ανάμεσα σε τέσσερα κακά.
Πρώτα την φωτιά και ύστερα έναν αέρα 10-12 μποφώρ. Τρίτο μια σκοτεινή, παγωμένη και φουρτουνιασμένη θάλασσα και το τελευταίο και καταλυτικό κακό η ανοργανωσιά του πλοίου.
Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν, για παράδειγμα, το πλήρωμα του εν λόγω ferry και με την ίδια ανοργανωσιά χρειαζόταν να αντιμετωπίσει κάτι ανάλογο με ένα κρουαζιερόπλοιο της τάξης του ‘OASIS OF THE SEAS’ δυναμικότητας 6.500 ατόμων! Άκουσα τον καπετάνιο του OASIS να λέει πως όλο το εικοσιτετράωρο το μυαλό του είναι απασχολημένο με την ασφάλεια των επιβατών και γι αυτό το λόγο κάνει ανά τέσσερις μέρες στο πλήρωμα ασκήσεις έκτακτης ανάγκης. Όπως, άκουσα και κάποιον Έλληνα γνώστη περί της ναυτικής τέχνης, προφανώς καπετάνιο, να λέει πως οι επιβάτες πριν πηδήσουν στην θάλασσα με τέτοιες συνθήκες θάπρεπε πρώτα να κάψουν τα πόδια τους. Και το πρώτο που μαθαίνουν οι υποψήφιοι πλοίαρχοι στις σχολές είναι πως το τελειότερο σωστικό μέσον είναι το ίδιο το πλοίο.
Ας φανταστούμε τώρα πως βρισκόμαστε επιβάτες πάνω στο κολασμένο πλοίο και καίγονται τα πόδια μας και παγώνουμε από τον δυνατό άνεμο και πεθαίνουμε από τον φόβο μας. Ξαφνικά μια καλαθούνα πέφτει από τον ουρανό μπροστά μας. Το ερώτημα είναι αν το ελικόπτερο που θα μας σώσει είναι Super Puma ή ΑΒ-205 ή δεν ξέρω τι άλλο ή η φυγή από την κόλαση; Βέβαια θα μου πείτε κάθε διάσωση συνοδεύεται και από εκπληκτικές προσφορές. Αλλά ας κάνουμε την αναγωγή. Ένα πλοίο και η Ελλάδα, που έχει πάρει φωτιά και αγωνιζόμαστε και από μέσα και απ’ έξω να τη σβήσουμε και μάλιστα χωρίς σωσίβια, νερά και μάνικες. Όμως η φωτιά δεν δείχνει να σβήνει και το πάτωμα καίει τα πόδια μας και μεις σκεπτόμαστε ποιος και με τι προσφορές θα μας σώσει και που θα μας βγάλει. Λες, και τα 300ευρώ το μήνα με τις μηδαμινές προοπτικές έχει την πολυτέλεια να επιλέξει δυνάστη. Μ’ ακούγεται κάπως, σαν το “σκάσε και σκάβε αν θέλεις να γλύψεις κανένα κοκαλάκι από αυτά που αφήνει το αφεντικό.
Μ’ αρέσει να ακούω το “ανήκομεν στη δύση” ή “είμαστε μέσα στην Ευρώπη” Το αντίθετο στα Αγγλικά(για να τρομάζουμε περισσότερο) το λένε Grexit. Θαρρείς και έχουμε τροχούς να μετακινούμαστε μέσα έξω. Και τώρα, που λέει και ο παπούλης Άνθιμος, που θα μπουν και η Αλβανία και τα Σκόπια μέσα στην Ευρώπη εμείς θα είμαστε απ’ έξω; Μέσα λοιπόν, όχι όμως στην Ευρώπη γιατί εκεί ανήκομεν υποχρεωτικά χάρη στον Δία και τις σεξιστικές του ορμές, αλλά στο κλαμπ των Ευρωπαίων. Κι όπως γνωρίζετε στα club οι φίλοι μας Ευρωπαίοι δεν βάζουν όποιον κι όποιον αν δεν έχουν, τι άλλο… κέρδος! Αν ήμασταν ισότιμοι θα μας διέγραφαν όλο το χρέος, για το οποίο έχουν ευθύνη κι αυτοί όταν έκαναν την πάπια βλέποντας τον Παπανδρέου να εκλέγεται με το σύνθημα “λεφτά υπάρχουν”. Και το πολύ πολύ να μας έβαζαν κάτω από κάποια εποπτεία μπας και διορθωθούμε, σαν κακά παιδιά που είμαστε.
Αλήθεια, φτάσαμε στο δια ταύτα. Φτάσαμε μπροστά στο δίλημμα “Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα”. Αυτό θα επιλέξουμε στις εκλογές της 25ης τρέχοντος που έρχονται. Τον γκρεμό ή το ρέμα. Ποιόν λοιπόν να ψηφίσεις και τι να περιμένεις όταν όλοι κουνάνε την ρομφαία της ολικής καταστροφής μας κι από προγράμματα μονάχα νεφελώματα. Κι ας μας καίει τα πόδια η ανεργία, η φτώχια, η εξαθλίωση, η υπογεννητικότητα και ένα βουνό προβλήματα. Αυτοί πάντα στο ίδιο μοτίβο επιλογής τους. “Ποιόν επιθυμείτε για διασώστη;” Super Puma ή… Super Tiger;
Κομφούζιο και αδιέξοδα εκλογικά. Δε λέω, θαυμάζω και νιώθω υπερήφανος που διαθέτουμε τόσους πολλούς υποψήφιους διασώστες αλλά τελικά καιγόμαστε και πνιγόμαστε. Πως γίνεται αυτό ποτέ δεν κατάλαβα όπως δεν θα καταλάβω ποτέ πως βρεθήκαμε να χρωστάμε ένα σκασμό λεφτά σε όλο τον περίγυρο. Όπως δεν θα καταλάβω ποτέ πως θα τα ξεπληρώσουμε. Όπως δεν θα καταλάβει ποτέ κανείς από δαύτους που κυβερνούν πως σε περίπτωση φωτιάς το πρώτο και κύριο είναι η διάσωση όλων των ανθρώπων και με όποιο πρόσφορο μέσον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.